kan je ook sterven voor je vijanden?
soms is een enkele vrouw die ruige mannen de baas.
Verstrikt raken in alles wat aandacht opeist.
Als je het eenmaal leert zien, struikel je er haast over.
Zo snel kan blijdschap in bitterheid veranderen.
Wat is het leven teer en broos en soms simpelweg oneerlijk.
Waaraan houd je je zo krampachtig vast?
Kan dat eigenlijk wel, op commando liefhebben?