2 minuten

Waarom hebben we een hekel aan afscheid nemen? Waarom willen we, tegen beter weten in, vasthouden aan wat bestaat? Omdat afscheid ons laat zien dat alles voorbijgaat, dat niets blijft zoals we het graag willen hebben. Onvermijdelijk en onverdraaglijk heeft alles een eind. 

‘Afscheid nemen bestaat niet 

Ik ga wel weg maar verlaat je niet 

Mijn lief, je moet me geloven 

Al doet het pijn.’ 

(Marco Borsato, Afscheid nemen bestaat niet, 2003) 

Dat is wel mijn eerste associatie, dat afscheid nemen pijn doet. Partir, c’est mourir un peu. Je samenzijn stopt, je kan niet voortzetten wat je samen hebt en doet. Dat stuk gaat dood. Wanneer maak je zoiets mee? Als je een geliefde verliest. Als je verhuist, als je uiteengaat na samen gestudeerd of gewerkt te hebben. Als een reis ten einde is. Als je kind af bent. Als je kind de deur uit gaat. Als je relatie eindigt. Als je met pensioen gaat. Het zijn ervaringen van verlies. 

Om de tijd tussen afscheid en weerzien te overbruggen heb je houvast nodig.

Lezen: Johannes 14: 27 - 31

‘Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien en dan zul je blij zijn en niemand zal je je vreugde afnemen.’, zegt Jezus tegen zijn volgelingen.  

Is dat mogelijk, dat je al voorbij het verdriet kijkt, dat je het gemis te boven bent?  

Het kan. Als je in staat bent los te laten wat was en je toe te vertrouwen aan wat beloofd is. Wat komt is groter, is omvattender dan wat was. Omdat het niet te vatten is, is het moeilijk om vertrouwen te hebben. Toch is dat wat Hij je vraagt. Om Hem te vertrouwen.  

Om de tijd tussen afscheid en weerzien te overbruggen heb je houvast nodig, echt houvast. Je weet dat wat vroeger was nooit meer terugkomt. Je weet ook dat het leven geen zekerheid biedt. Je raakt er wel van overtuigd dat je Hem uiteindelijk zult ontmoeten.  

Om het uit te houden is het goed om je te oefenen in nabijheid. Door in gebed in gesprek te blijven en door je oor te luisteren te leggen bij Zijn woorden. Dat doe je alleen en samen. Liever samen, want dan is hij in jullie midden.  

Daarnaast zal Hij je in situaties brengen waarin je Hem hard nodig hebt. Dat je Hem mist en zoekt. Je kan dat beleven als een crisis. Maar daarmee sterkt Hij je geloof en voedt Hij je verlangen om Hem te ontmoeten. ‘God voedt zijn kinderen met honger.’