Blijf volhouden
Lezen: Hebreeën 12: 1,2
3 minuten

Ik heb het altijd een fascinerend beeld gevonden. De vergelijking tussen atleten in een stadion, die allemaal heel hard hun rondjes aan het lopen zijn en de gelovigen van wie hetzelfde verwacht wordt. Paulus gebruikt het beeld. Het zal bij veel van de christenen herkenning hebben opgeleverd; zij kenden de stadions en de atletiek, zoals we in onze tijd vooral de voetbalstadions kennen. 

Maar er is nog een ander gedeelte in de Bijbel, waar de vergelijking met een hardloopwedstrijd wordt gemaakt en dat is deze tekst van de onbekende schrijver van de brief aan de Hebreeën. Ik vind zijn beeld nog mooier dan het plaatje van Paulus. Want wat staat er? Terwijl de gelovigen aan wie de brief is gericht hun wedstrijd aan het lopen zijn, wordt de tribune bevolkt door gelovigen die hen zijn voorgegaan. De atleten worden aangemoedigd door medebroeders en zusters uit het verleden. Wat een geweldig beeld. Zie je het al voor je? 

Het geloof zou je in de schoenen zakken.
Lezen: Hebreeën 12: 1,2

Op de tribune zitten Abraham, Izak, Jacob, Mozes, Gideon, Barak, Simson (ja hij ook) en ook vrouwen: de moeder van Mozes, Rachab en nog veel meer namen. In hoofdstuk 11 van de brief vertelt de schrijver hoe al deze mannen en vrouwen hun geloof beleefden en hoe ze de vervulling van de beloften die hen waren gegeven niet gezien hebben. Ze stierven eerder. Maar ze leefden uit de hoop, ze wisten dat God beloften die aan hen waren gedaan of aan het volk zou vervullen. Ze hielden vol, ondanks dat ze het niet zagen. Ze werden zelfs om hun geloof vervolgd, maar ze hielden stand. 

Nou, zo zegt hoofdstuk 12, zo mogen wij ook leven. Geloven in de toekomst, geloven met hoop en geloven terwijl je het nog niet ziet. Dat is best lastig. De moed zou je in de schoenen zakken. Het geloof zou je in de schoenen zakken. Maar dan zegt Hebreeën 12: Houd vol! Blijf de wedstrijd lopen, stap er niet uit. En om ons te motiveren zegt hij dan: op de tribune zitten al jullie voorgangers. Ze moedigen jullie nu aan. Ze hebben hetzelfde ervaren, maar ze hielden vol.  

Laat je aanmoedigen! Blijf lopen! Hoe dat lukt? Blijf op Jezus letten. Hij hield ook stand, ondanks alle verzoekingen. En daarom: hef je slappe handen en strek je knikkende knieën. Blijf doorgaan! Ze kijken naar ons, als die vromen uit het verleden. Ze moedigen ons aan. Ze roepen: Houd vol! Want God zal met je zijn. 

Andries Knevel

1 jaar geleden

Hebreeën 12: 1,2

Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij elke last van ons afwerpen, evenals de zonde waarin we steeds weer verstrikt raken, en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: met de vreugde voor ogen die voor Hem in het verschiet lag, heeft Hij het kruis verdragen en de schande ervan aanvaard, en heeft Hij zijn plaats ingenomen aan de rechterzijde van de troon van God.