Els van Dijk
5 maanden geleden
En laat de vrede van God heersen in uw harten in w harten, waartoe u ook in één lichaam geroepen bent; en wees dankbaar. Kol 3: 15
Het klinkt misschien wel een beetje vreemd dat het de opdracht van God is om Hem te prijzen. Maar het is echt zo: dankbaarheid is geen vrijblijvendheid, zoals liefhebben dat ook niet is. Liefde is onwankelbare toewijding van de wil! Loven en prijzen heeft te maken met een levenshouding. Augustinus zei het zo: ‘Een christen moet van top tot teen halleluja zijn.’ God heeft ons gemaakt en verlost en Hij voorziet in onze behoeften. Daar is maar één reactie op mogelijk.
Maar laten we eerlijk zijn: daar hebben we vaak helemaal geen zin in en al helemaal geen goed gevoel bij. Toch zegt Psalm 122: Het maakt niet uit of je er een gevoel voor hebt of niet. Het is een voorschrift voor Israël de Naam des Heeren te loven.
Gevoelens kunnen grote leugenaars zijn. Als we God alleen maar loven en prijzen wanneer we daar gevoel voor hebben, zou er niet veel van terecht komen. Gevoelens zijn vaak niet zo heel erg betrouwbaar op het terrein van het geloof en de Bijbel verspilt weinig tijd aan hoe wij ons voelen. We lezen er iets anders. We kunnen onszelf veel sneller via een handeling tot een nieuwe manier van voelen brengen dan andersom. Een handeling die gevoelens voor God ontwikkelt. We mogen gehoorzamen aan de opdracht om God te loven en te prijzen en daarvoor hebben we meer elkaar nodig dan ons gevoel. Daarom roepen de stammen in Psalm 122 elkaar op om naar het huis van de Heer te gaan om de Naam van de Heer te loven.
De Psalm sluit af met twee wensen.
Sjalom, vrede. Dat is meer dan een gevoel. Het gaat om de heelheid in ons bestaan die voortvloeit uit de realiteit van Gods wil in ons leven. Die ontsluit stromen van levend water in ons die we ook met vreugde ontsluiten voor mensen en situaties om ons heen en voor de wereld waarin wij leven.
En dan sjalvah, voorspoed. De oorspronkelijke betekenis daarvan is ontspanning. Weten dat alles goed is omdat God over ons en met ons en in ons is, door Jezus Christus. Het is de veiligheid van het thuis zijn in een geschiedenis waar het kruis in het middelpunt staat. Het is de ontspanning omdat je weet dat ieder moment van je bestaan ter beschikking staat van God en dat je dus elk moment mag leven onder de barmhartigheid van God.