HomeJohan Timmer
1 maand geleden
Het een misverstand om te denken dat wachten zich kenmerkt door een passieve houding.
Psalm 25:5
Gods spiegel
Lezen: Johannes 3: 18 - 24 
2 minutenTijdens een viering in Taizé, in een stil moment van gebed, zag ik mezelf daar zitten in de zaal. Voor me verscheen een levensgrote spiegel. Ik keek erin. Wat ik zag beviel me niet. Alles wat er niet aan me deugde kwam helder in beeld. Ik wist niet hoe ik verder moest. Na enige tijd zag ik dat iemand die spiegel vasthield. Gods handen hielden me de spiegel voor. Alle zwaarte viel in een zucht van me af. Hij oordeelde en veroordeelde me niet, Hij had en heeft me lief. Zoals ik ben, zoals ik mezelf tegenval. Ik ervoer de voorgehouden spiegel als een teken van liefde. God was zo dichtbij: ‘Ik woon óók bij de mensen die nederig begrijpen dat ze Mij nodig hebben. Bij de mensen die bij Mij terugkomen en Mij voortaan van harte willen gehoorzamen. Hun zal Ik nieuw leven geven. (Jesaja 57: 15)
Mijn moeder zou zeggen ‘tegen het heil in’Maar als God zwijgt en zich verbergt? Dan weet ik me geen raad. Hij is mijn ademtocht. Dat ik Hem de rug toekeer, Hem negeer, willens en wetens dingen doe die Hem bedroeven? Dat is iets anders. Ik denk dat te kunnen doen omdat Hij zoveel trouwer is dan ik ben. God heeft heel wat met me stellen. Ik ben een wispelturig mens. Mijn moeder zou zeggen ‘tegen het heil in’. Raak getypeerd.
Diep in mijn hart wil ik dat helemaal niet. Ik wil de liefde waarmee Hij mij overstelpt beantwoorden. Hoe doe ik dat? Wijst de Geest me de weg tot Gods hart?
Ja. De apostel Johannes schrijft in zijn eerste brief dat kinderen van God de ander liefhebben. Niet met woorden, maar met daden en in waarachtigheid. Eenvoudig toch? Liefhebben, niet meer en niet minder.
Liefhebben is moeilijk en soms onmogelijk. Het vraagt om zelfopoffering en zelfverloochening. Wie kan dat? Telkens als we tekortschieten zal ons eigen hart ons veroordelen. God is groter dan ons hart.
Ik blijf het lastig vinden, dat Gods oordeel over mij zwaarder weegt dan mijn eigen oordeel over mezelf. ‘Hij moest eens weten…’. Nou, Hij weet het. Hij kent me beter dan ik mezelf. En Hij houdt meer van mij dan ik van mezelf. Waar ik een afkeer heb van mijn zwartste kant, heeft Hij die ook gezien en aanvaard. En hij heeft me gereinigd. Hij laat me niet zoals ik ben. Hij vormt me naar het beeld van Jezus. Mijn leven lang.
Gij zijt voorbijgegaan,
een vreemd bekend gezicht,
een stuk van ons bestaan,
een vriend, een spoor van licht.
Uw licht is in mijn bloed,
mijn lichaam is uw dag,
ik hoop U tegemoet
zolang ik leven mag.
Johannes 3: 18 - 24
18Kinderen, we moeten niet liefhebben met de mond, met woorden, maar waarachtig, met daden. 19Dan weten we dat we voortkomen uit de waarheid en kunnen we met een gerust hart voor God staan. 20En zelfs als ons hart ons aanklaagt: God is groter dan ons hart, hij weet alles. 21Geliefde broeders en zusters, als ons hart ons niet aanklaagt, kunnen we ons vol vertrouwen tot God wenden 22en ontvangen we van hem wat we maar vragen, omdat we ons aan zijn geboden houden en doen wat hij wil. 23Dit is zijn gebod: dat we geloven in de naam van zijn Zoon Jezus Christus en elkaar liefhebben, zoals hij ons heeft opgedragen. 24Wie zich aan zijn geboden houdt blijft in God, en God blijft in hem. Dat hij in ons blijft, weten we door de Geest die hij ons heeft gegeven.