“Dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die een bent met Christus Jezus, verlangt” 

Een paar keer per jaar mag ik praten met een groepje mannen over hun geloof. Of misschien liever over hun moeiten met geloof, hun aanvechtingen, hun twijfels, maar ook hun vaste wil om het met God uit te houden. Of zeggen ze dan: het geluk dat God het wel met hen wil uithouden. 

En dan aan het slot van de avond is er een moment van “janken en danken”. 

Ik keek eerst wat vreemd op bij deze woordcombinatie, maar begreep hem snel. 

We gingen bidden, danken en janken. Eerlijk gezegd, er bleek in deze groep mannen heel veel waarover gejankt kon worden, door eigen schuld, of door wat anderen hen hadden aangedaan. 

Als je een dankbaar leven leidt, je dan beter de jankmomenten aankunt.

1 Tessalonicenzen 5:18 

Maar er werd ook gedankt. Iets minder dan het janken, maar toch. 

Ik moest die eerste keer denken aan wat Paulus in de eerste brief aan de gemeente van Tessalonica schrijft: “Dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die een is met Christus Jezus, verlangt.” 

Er staat: “onder alle omstandigheden” of zoals een andere vertaling zegt: “Dankt God in alles”. 

Ik vind dat een moeilijke tekst en de mannen van het janken en danken ook. 

Er zijn in het leven van ons allemaal namelijk heel veel momenten dat je wel kunt janken en dat dan ook doet. 

Zelf heb ik die momenten in mij leven ook gehad en misschien kan ik nu ook nog wel janken. 

Ik denk dat het voor veel mensen makkelijker is, of misschien moet ik zeggen dat er in het leven meer gebeurt, om te janken dan om te danken. 

Maar toch… 

“Ik ben zo dankbaar dat er iedere morgen warm water uit de kraan komt” zei iemand me onlangs. 

Eerlijk gezegd had ik daar nooit bij stilgestaan, en eerlijk gezegd, ik had nog nooit voor het warme water uit de kraan gedankt. 

Maar als je daarbij stilstaat, dan is er natuurlijk nog wel meer om dankbaar voor te zijn. Ik denk dat die lijst eindeloos lang is. Voor het warme huis waarin we wonen, voor een land voor vrede en vrijheid, en voor iedere nieuwe morgen, zoals een heel oud lied zingt. 

Dat zal Paulus ook wel bedoeld hebben: een dankbaar leven leiden ondanks het feit dat er veel om te janken is. Zowel in de wereld als in ons eigen kleine leven. 

En misschien heeft hij wel gedacht, dat als je een dankbaar leven leidt, je dan beter de jankmomenten aankunt, een soort psychologische les dus. 

Maar belangrijker dan deze Paulus psychologie is toch wel het adres van de dank. Dat is God. 

Hoe hij precies ons leven leidt, weten we niet, maar dat hij ons heel veel geeft om dankbaar voor te zijn is wel zeker. Al is het maar voor het warme water.