3 minuten

Nog niet zo lang geleden telden onze grote steden vier “flitsbezorgers”, ultieme symbolen van het feit dat wij moderne mensen moeite hebben met wachten. De belofte van de bezorgers was dat iedere boodschap binnen 10 minuten bezorgd zou worden. Daartoe werden in de stad allerlei kleine winkels of pakhuizen opgetuigd om die belofte van 10 minuten waar te maken. Je typte je bestelling in op je app. En na een paar minuten rinkelde de bel. Vooral studenten wisten er gebruik van de maken, voor een kratje bier of een potje pesto.

Inmiddels zijn sommigen van deze flitsbezorgers al weer verdwenen. Maar ze lieten ons wel wat zien. Hetzelfde wanneer ik op de snelweg rijd achter een blauw busje met op de achterkant de slogan: voor 23.59 besteld, morgen in huis. Onze samenleving wordt zo ingericht dat we niet meer hoeven te wachten, en dat onze behoeften onmiddellijk worden bevredigd. En iedereen wordt erdoor besmet. Ik weet ervan, want voel ook ongeduld en irritatie in mijn lijf groeien, wanneer ik ook paar een paar minuten ergens moet wachten.

Advent. Weten dat er iets moois gaat gebeuren

Lezen: Filippenzen 2: 6-7

We zijn het wachten, het afwachten en het verwachten een beetje afgeleerd. We hebben haast, zijn ongeduldig en oneindig verwend. En dat terwijl iedere arts, psycholoog en psychiater juist benadrukt dat een minder gehaast levenspatroon heilzaam zou zijn voor lichaam en ziel. Vandaar dat een tijdje geleden het woord “onthaasten” een modebegrip werd. Maar dat is ook al weer voorbij.

Wat moet je dan met het woord “advent”?

Het is de periode van vier weken voor Kerst, waarbij stil wordt gestaan bij de verwachting van de komst van Christus. Vier weken dus van stil en ingetogen wachten en uitzien naar het `Kerstfeest, naar de geboorte van Christus. Niet afwachten, dat heeft iets onbestemds zo van, ik moet nog zien wat er gebeurt. Advent is verwachten. Dat heeft iets positiefs, iets actiefs, we zien uit naar wat er gebeuren gaat. Vandaar dat echtparen ook in blijde verwachting zijn: er gaat iets moois gebeuren!

Nou zoiets is dus Advent. Weten dat er iets moois gaat gebeuren ( en natuurlijk in ons geval al weten wat er geschied is), en daar verwachtingsvol naar uitkijken. Met die rare combinatie van stil en ingetogen enerzijds en enthousiast en actief aan de andere kant.

En waar kijken we dan naar uit?

Ach, voor sommigen: al weer Kerstfeest? Herders, stal, Maria, Magiërs, het kan iets vermoeiends krijgen. We weten het wel. Hebben er vroeger veel over gehoord, maar zijn er misschien wel op afgeknapt. En anders wel op de verplichte gezelligheid. Een tekst die mij altijd weer in de adventtijd aanspreekt, (zonder de alomtegenwoordige herders): Jezus hield zijn gelijkheid aan God niet vast, maar deed er afstand van, en werd aan ons gelijk.

Daar heb ik de hele adventstijd voor nodig om over na te denken, met of zonder kerstboom – Andries Knevel