4 minuten

Vlak bij ons huis is een uitgestrekt natuurgebied, het Dwingelderveld. Ergens op middenin dat natuurgebied ligt een klein vennetje. Het ligt verborgen aan een wandelpad dat geen onderdeel uitmaakt van de vaste wandelroutes. Ik liep er een keer bij toeval langs, en sindsdien is dat mijn ‘stille plek’. Als het druk is in mijn hoofd, op m’n werk, dan is dat een plek om stil te worden en naar God te luisteren. 

Het is niet iets magisch, ik krijg er niet spontaan grote visioenen of voer er diepe, wederzijdse gesprekken met God. Toch heb ik het nodig, en als ik het een tijdje vergeten ben en weer terugkom, besef ik mij pas wat stilte met mij doet. 

Stiltezoekers zijn in goed gezelschap. Op allerlei plekken in de Bijbel lezen we dat Jezus zich ook vaak terugtrok. Op een berg, in de wildernis, of gewoon naar buiten, zoals in het begin van zijn bediening in Marcus 1: 

Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond Hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden. (Marcus 1:35) 

Ik krijg er niet spontaan grote visioenen of voer er diepe, wederzijdse gesprekken met God.

Lezen: Marcus 1:32-35

Ergens zou ik verwachten dat Jezus dat niet nodig heeft. Hij had toch een directe verbinding met zijn Vader? En toch is op meerdere plekken te lezen dat Jezus de rust en de stilte opzocht om te bidden.  

Maar Jezus was ook een Mens. Elke Kerst herinnert mij eraan dat de hoogste God ervoor koos een mens te worden. En zoals elk mens, had ook Hij het blijkbaar nodig om zich op God te richten. Zelfs Jezus had de stilte nodig. En als Jezus dat al nodig had, dan kan ik daar alleen maar van leren. Dus ik volg Zijn voorbeeld en loop ook regelmatig naar een eenzame plek.  

Ik denk dat Jezus’ voorbeeld mij helpt om te begrijpen waarom ik stilte nodig heb. Het gaat niet om het gebrek aan geluid, om de natuur of de rust. Het gaat om de aanwezigheid van God. God die ook in de drukte met mij meegaat, maar die ik niet altijd hoor tussen alle stemmen om mij heen. 

God is erbij, in de stilte en in de drukte, maar wat een zegen is het dat Hij plekken geeft waar ik even mag uitstaan. Even stil mag worden, en genieten van het feit dat Hij er is. 

Wat is jouw stille plek, en ontmoet jij God daar?