Niet achterblijven

3 minuten

Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar ik blijf moeite houden met crucifixen. Een leeg kruis trek ik nog net, maar vaak ook niet. Als je nu je wenkbrauwen optrekt moet je jezelf toch eens afvragen of je niet een beetje bent afgestompt. Is het niet vreemd dat we de stichter van onze godsdienst afbeelden terwijl Hij crepeert? En is het niet vreemd dat we juist die afschuwelijke marteldood toejuichen? Er moest blijkbaar bloed vloeien om het tussen God en mij weer in orde te maken. Maar moest dat op zo’n gruwelijke manier?

‘Wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld.’ Natuurlijk weet ik wel dat Jezus de straf heeft ondergaan die ik verdiend heb. Ik blijf er moeite mee hebben. Zijn opoffering gaat me – als ik eerlijk ben – veel te ver. Ik besef blijkbaar onvoldoende hoezeer ik het verprutst had en nog heb. Nee, ik neem het God niet kwalijk dat Hij genoegdoening eist. Wat Hij wil moet overeind blijven. Anders zijn we nergens meer. God is liefde, maar God is ook rechtvaardig. Daar moet niet aan getornd worden.

Waar gaat het mij dan ten diepste om? De totale opoffering van Jezus, voor mij persoonlijk, doet een appel op mij. Als hij me tot in de dood liefheeft, dan kan ik toch niet achterblijven? En op dat punt schiet ik enorm tekort. Ik hou van mezelf. Ik handhaaf mezelf. Ik kom op voor mezelf. Ten koste van anderen. Als ik moet kiezen, kies ik voor mezelf. Ik wil niet verliezen, niks prijsgeven. Hoe meer ik te verliezen heb hoe minder ik bereid ben iets over te hebben voor een ander. Alle mooie woorden ten spijt.

Wie de ander liefheeft, heeft Gods wil gedaan. De ander liefhebben, dat gaat niet anders dan ten koste van mij. Anders is het geen echt liefhebben. Het gaat om wegcijferen, de minste willen zijn, de ander voor laten gaan. Het heil van die ander op het oog hebben. Voor mij gaat de liefde die God voor mij heeft – en laat zien in het offer van Jezus – hand in hand met de liefde die ik opbreng voor mijn naaste. Dat is niet iemand die ik toevallig toch al aardig vind. Die mij op haar of zijn beurt ook wel wil liefhebben. Het is onvoorwaardelijk. Ik verwacht niks terug. Dan begint het er een beetje op te lijken.