3 minuten

Het bloed wordt je onder de nagels vandaan gehaald. Het klopt gewoon niet wat er gebeurt. Het liefst zou je heel hard gaan schreeuwen. Of, je wilt ervoor zorgen dat die ander ook iets voelt. Niets is zo menselijk als die reflex om vergelding te zoeken. Gelukkig staan er tussen droom en daad wetten en praktische bezwaren en reageer je je niet altijd primair af. Maar ondertussen speel je in jezelf behoorlijk wat scenes af waarin je die ander wel laat voelen hoe fout hij of zij zat. Soms stapelt zich dat op binnen in je en ben je er tijden mee bezig. Als je dan denkt aan het woord missionair, ontstaat er inwendig kortsluiting.

Petrus begrijpt heel goed wat jij voelt. Hij en zijn lezers behoren bij een piepkleine minderheid. Als er iets niet goed gaat, krijgen zij het op hun brood. Het overkomt hen vanwege het feit dat ze Jezus zijn gaan volgen. De inwendige woede stijgt bij tijden naar een kookpunt. Het liefst zou je …

Jezus schold niet terug, en dreigde niet, maar bad voor zijn vijanden.

Lezen: 1 Petrus 2:21

Jezus heeft ons een voorbeeld nagelaten hoe om  te gaan met die boosheid, zegt Petrus. Wie heeft er meer onrecht verdragen dan Hij? Hij schold niet terug, en dreigde niet, maar bad voor zijn vijanden. Met het gebed is het probleem niet meteen weg, en je gevoel niet meteen anders, maar er gebeurt wel iets. Bij Jezus mondt het er in uit dat vijanden Hem gaan volgen.

Een pittige opdracht. Maar het mooie is dat Petrus voor voorbeeld het woord ‘schrijfoefening’ gebruikt. Zo’n oefening die je helpt om stapje voor stapje een handschrift te leren dat leesbaar is. Het begint met schuine streepjes zetten en later komt er wat bij. Stap voor stap. Zo mag je stap voor stap leren die houding te kopiëren van Jezus. Trouwens, je mag Hem ook vragen je hand vast te houden als je gaat oefenen. Zodat zijn hand de jouwe helpt.