Aan Zijn voeten

Prioriteiten

3 minuten

Het moet voor die vlijtige Martha best even slikken zijn geweest. Keihard je best doen, bedienen, rennen, zorgen en dan ook nog toe moeten kijken hoe je zus lekker zit te loungen aan de voeten van Jezus… Ik kan me haar verbolgenheid jegens Maria dan ook wel voorstellen. Maar in plaats van bijval krijgt ze een terechtwijzing van Jezus, terwijl ze in feite precies deed wat er van haar verwacht werd. Was Jezus’ reprimande niet wat overtrokken?

Dit gedeelte werd mij vroeger vaak nogal – hoe zal ik het zeggen – kort door de bocht uitgelegd. ‘Zie je wel, dames, het huishouden is helemaal niet zo belangrijk. Gebruik die tijd beter voor je stille tijd.’ Ik vond dat gemakkelijk gezegd (vooral als je zelf niet gewend bent om je verantwoordelijk te voelen voor het huishouden). Hoewel ik niet bepaald uitblink in huishoudelijkheid, vind zelfs ik het fijn als het enigszins ordentelijk is in ons huis. Ik denk dat ik acute stress zou ervaren als ik niet meer op mocht ruimen of de boel altijd de boel zou moeten laten. Natuurlijk: ik weet hoe belangrijk het is om dicht bij God te leven en ik weet dat het in het leven om meer gaat dan alleen hard werken. Maar je kunt toch ook een beetje van Maria én van Martha hebben?

Ik denk dat het hier om meer gaat, dan alleen om het idee dat er meer in het leven is dan hard werken. Want Jezus corrigeert Martha niet op haar geploeter, maar op haar gefoeter. In haar verontwaardiging eist Martha namelijk dat Maria dezelfde dingen prioriteit geeft als zij. Bedienen, rennen, zorgen: dat was volgens Martha immers hoe het hoorde en wat Maria dus ook zou moeten doen.

Iets wat voor jou onbelangrijk lijkt, kan voor een ander juist heel belangrijk zijn. En andersom: wat jij een onzinnige bezigheid vindt, kan voor een ander van levensbelang zijn. Welke dingen geef jij prioriteit? Je opleiding, je zelfstandigheid, je dienstbaarheid? Je gezin, je religie, je familie? En leg je, bewust of onbewust, anderen die prioriteiten ook op?

Jezus leert ons niet dat huishoudelijke vlijt enkel leegte of ijdelheid is. Maar Hij laat ons wel heel duidelijk zien dat – welke prioriteiten jij in dit leven ook hebt – je allereerste prioriteit bij Hem moet liggen. Mág liggen. Want juist op de momenten dat je er totaal geen tijd voor hebt of als je je opgejaagd voelt, als je in beslag genomen wordt door alles wat volgens jou belangrijk is, juist op die momenten mag jij aan zijn voeten komen zitten.