3 minuten

Zeg eens, hoe vaak ben je al onderuitgegaan? Hoe vaak heeft het leven jou verwond? Hoe vaak heeft iemand je pijn gedaan, je onheus behandeld of bejegend? Hoeveel verdriet heb je al in je bestaan? Heb je nog dromen? Verloopt je leven ‘volgens plan’? Heb je er wellicht zelf een rommeltje van gemaakt? Zeg eens eerlijk, valt het zo nu en dan, of vaker, niet (heel erg) tegen?  

Veel mensen denken of dromen over hun toekomst en trekken dan een min of meer rechte lijn van A (waar ik nu ben) naar B (daar wil ik naar toe). Nooit verloopt het leven langs zo’n lijn. Onze levenslijn verloopt grillig. Ik hoorde vroeger met grote regelmaat een regel uit psalm 90, in de Statenvertaling: ‘… en het uitnemendste van die is moeite en verdriet.’ Daar werd ik niet vrolijk van. Ook niet van een regel uit het oude doopformulier: ‘…opdat zij dit leven (hetwelk toch niet anders is dan een gestadige dood) om Uwentwil, getroost, verlaten…’ Kortom: het leven is de moeite niet waard. Een tranendal, dat is het.  

Is dat te rijmen met het feit dat jij Gods geliefd kind bent? Zou Hij niet wat zuiniger met je om mogen gaan? Je leed besparen bijvoorbeeld? In de Bijbel staan toch woorden van bescherming voor degenen die van Hem zijn? Ik stel vast dat God zijn kinderen niet pampert. Ik durf zelfs te beweren dat volgelingen van Jezus het zo nu en dan zwaar hebben als zij vasthouden aan hun roeping. Waaruit zou dan blijken dat God ons liefheeft en voor ons zorgt? Niet uit een comfortabel leven, dat is duidelijk. Als je de keuzes maakt die horen bij een leven naar Zijn wil – je bent immers Zijn kind – en de consequenties aanvaardt, dan gaat je leven niet over rozen. 

Je bent bij je naam geroepen, je bent van Hem.

Lezen: Jesaja 43:1b

Om de moed erin te houden zul je verder moeten kijken. Het gaat over meer dan het alledaagse leven, over dit leven. Je bent bij je naam geroepen, je bent van Hem. Wat jou ook overkomt, nooit raakt Hij je kwijt. Je hebt het meest aan die overtuiging op de momenten dat het tegenzit of dat het water je aan de lippen staat. Dat is zelfs zo als je het niet ervaart. Op die momenten, tegen alles in, spreek ik hardop uit: ‘Ik ben Uw geliefd kind’. Ik raad je van harte aan dat ook te doen.