Ik ga voor je uit

Gedenken Houvast Trouw

2 minuten

In sommige periodes van je leven neem je de tijd om te gedenken, te overdenken en terug te blikken. Wat overheerst dan? Wat is bepalend voor het geheugen van je hart? Resoneren dan de vele zegeningen waarmee God je omringt en die ook alle pijnlijke ervaringen waardoor Hij je vormt omvat? Overheerst verwondering over Gods genade in je leven? Mensen van genade zijn namelijk sterke mensen, omdat dan de kracht niet in jezelf zit, niet in je intellect, je carrière, je relaties of wat dan ook, maar in je Verlosser. Het is goed om te gedenken. Gedenken is namelijk ook handelen. Naar wat je van de herinnering geleerd hebt en voor de toekomst verwacht. Gedenkt God ook?

Ja, zegt David (psalm 56). Hij ziet je omzwervingen, Hij telt zelfs je tranen en bewaart die in Zijn kruik. Ja, zegt Maleachi (3:16), er is een gedenkboek voor Zijn aangezicht. In dat boek schrijft Hij namen van mensen. Hij houdt bij wat ons bezig houdt en overkomt. En Hij handelt daarnaar. Als God gedenkt, betekent dat ook dat Hij gaat optreden. Uit zoveel dingen blijkt dat God trouw is. Hij heeft gedacht aan Zijn genade. Daarom gaf Hij het liefste wat Hij had, Zijn eigen Zoon. God is niet de aartsvader die rustig en onbeweeglijk thuis blijft zitten, die van Zijn kinderen verwacht dat zij naar Hem toekomen, zich verontschuldigen voor hun abnormale gedrag, Hem om vergeving smeken en beterschap beloven. Integendeel, Hij verlaat het huis, vergeet als het ware Zijn waardigheid en rent naar de verloren kinderen toe.

Omdat Hij zó is, mogen wij dankbaar vieren dat Jezus is gekomen en dat Hij onder ons woont.

Misschien ligt de uitdaging van het evangelie wel juist hierin dat je wordt uitgenodigd een gift te aanvaarden waar je niets voor terug kunt geven. Want die gift is de levensadem van God zelf, de Geest die je door Jezus Christus gegeven is. Deze levensadem bevrijdt je van de benauwdheid en geeft je nieuwe ruimte om te leven.