2 minuten

Het sloeg bij mij opnieuw in. Jezus bidt daar alleen in Gethsemané, in de grootste crisis ooit, terwijl zijn beste vrienden nog niet één uur met Hem kunnen waken. Dat geeft mij een groeiend inzicht in wat mijn zonde is. Het allerdiepste lijden doorstrijdt Jezus alleen. De drinkbeker van het oordeel gaat Hij drinken. Die heeft Hij ook voor mij gedronken. Net als voor Petrus. Hij leek zo moedig, zo’n held. Hij zou zijn Meester te vuur en te zwaard verdedigen. Wat een contrast met ‘niet één uur’ (Mat. 26:40). Onze redding is niet gegrondvest op Jezus én de inzet van Zijn leerlingen. Jezus heeft geleden, gestreden, gehoorzaamd en overwonnen (Hebr.5:8). Hij alleen. Jezus staat helemaal centraal in onze geloofservaring. In deze lijdenstijd wil ik roemen in Hem alleen.

Maar wat doe ik, zeg ik, als ik zelf of een medemens te maken krijgt met een van die vele vormen van angst en verdriet. Voor de toekomst, voor het fysieke en psychische lijden en de dood. Als de nacht oprukt, als de wanhoop je bij de keel grijpt. Waar vind je dan nog houvast? Als je geen woorden meer hebt voor een gebed. Je kreunt en zucht slechts. Met de hele schepping mee. Er is geen oplossing. Geen uitkomst.

In de vele crises die er zijn vraag ik om geloof in Jezus van Getsemané. Hij is ons zeer nabij gekomen in Zijn angst tot stervens toe, in Zijn ervaring van door God verlaten te zijn. Ik erken dat ik die drinkbeker van de toorn niet diep genoeg peil. Ik sta er superslecht op als zondaar, als slapende vriend. Nog niet één uur….

Waken dat is de wederkomst van Jezus verwachten. Dan zal er definitief, zichtbaar en voelbaar een einde komen aan alle onrecht en kwaad. Hoe ik dat zeker weet? Ik zie op Hem. Geloof dat Hij mij vasthoudt ook als ik Hem niet vast kan houden. Jezus had en heeft de regie. Hij was en is de enige Actor. De Tractor die mij –slaapkop- meetrekt op de weg naar Zijn Koninkrijk.  Hij zegt: ‘Slaap nu maar verder. Rust op Mijn lauweren! Ik zeg daarmee niet dat alle medemenselijke psychische en materiële hulp vergeefse moeite is. Wel hoop ik dat ik in alle misère Jezus niet vergeet. Hij staat in het centrum van mijn aandacht.  Zelfs als ik dat niet voel!

Jezus had en heeft de regie

Lezen: Mattheüs 26:40

En dan? We staan in Jezus’ kracht op als onze naasten bezwijken in angsten van allerlei soort. ’Ik zal voor je bidden’, zeggen we welgemeend. We waken bij onze doodzieke geliefden. We geven het niet op te geloven dat Jezus nu ook voor ons bidt. Jezus bidt voor Petrus, voor mij, voor anderen dat ons geloof niet ophoudt! En dat niets of niemand ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus!