3 minuten

Als klein meisje zong ik mezelf bijna schor: “…Want zijn gunst alom verspreid, zal bestaan in eeuwigheid.” Dat stukje kende ik uit mijn hoofd, want het kwam in alle versjes terug.

Ik moest er laatst weer aan denken toen ik iets las over hoe je als christen dankbaar moet zijn. Te allen tijde, zo zegt Paulus zelfs in zijn brief aan de Thessalonicenzen. Maar kan dat wel? Kun je wel altijd dankbaar zijn, wat je omstandigheden ook zijn?

Er zijn vast wonderbaarlijk optimistisch geboren mensen die het kunnen. Zelf heb ik er meer moeite mee. Zelfs al tel ik al mijn zegeningen en kom ik handen tekort om ze allemaal kwijt te kunnen, dan nog vóél ik niet altijd de dankbaarheid die ik zou moeten voelen – volgens mezelf dan. Ik hoor verhalen van kinderen die bijna niets hebben en toch elke dag vrolijk en dankbaar door het leven springen. Mensen die zó vol zijn van God en zijn genade, dat ze geen klacht meer over hun lippen krijgen. Ik ken mensen die van dankbaarheid een levensstijl hebben gemaakt en zoveel geluk uitstralen dat hun omgeving er acuut ook van gaat stralen.

Misschien kun je – net als ik – jaloers zijn op die verhalen. Zou je willen dat je die dankbaarheid ook zo zou voelen. Dat je je minder focuste op alles wat er niet goed gaat en je meer zou kunnen richten op wat er wél is. Misschien is dat wel het probleem: het draait bij mijn dankbaarheid zo vaak om hoe ík iets ervaar. En als ik vervolgens niet genoeg dankbaarheid voel, heb ik nóg iets om ontevreden over te zijn.

Kun je wel altijd dankbaar zijn, wat je omstandigheden ook zijn?
Psalm 136

Dus wat als ik me eens een keer niet richt op dat waar ik dankbaar voor zou moeten zijn? Als ik eens niet dank voor dat wat ik heb, op dat wat ik kan, op dat wat ik doe – noem maar op? Wat als ik mijn dankbaarheid gewoon eens richt op God? Op onze grote, liefdevolle God die Zijn trouw laat duren tot in eeuwigheid? Wat als het een keertje niet over mezelf gaat, maar over Hém?

Ik denk dat ik er dankbaarder uit kom, dan onder welke gezegende omstandigheden dan ook.
Loof de Heer want Hij is goed. Zijn trouw is voor eeuwig.

Cocky Drost

3 jaar geleden

Psalm 136

Loof de HEER, want hij is goed
– eeuwig duurt zijn trouw –
loof de allerhoogste God
– eeuwig duurt zijn trouw –
loof de oppermachtige Heer
– eeuwig duurt zijn trouw –

die wonderen doet, hij alleen
– eeuwig duurt zijn trouw –
die de hemel maakte, met wijsheid
– eeuwig duurt zijn trouw –
die de aarde uitspreidde, op het water
– eeuwig duurt zijn trouw –

die de grote lichten maakte
– eeuwig duurt zijn trouw –
de zon, om te heersen over de dag
– eeuwig duurt zijn trouw –
maan en sterren, om te heersen over de nacht
– eeuwig duurt zijn trouw –

die ​Egypte​ trof, in hun eerstgeborenen
– eeuwig duurt zijn trouw –
en Israël wegleidde, uit hun midden
– eeuwig duurt zijn trouw –
met krachtige hand en geheven arm
– eeuwig duurt zijn trouw –

die de ​Rietzee​ spleet, in tweeën
– eeuwig duurt zijn trouw –
en Israël overbracht, daar midden doorheen
– eeuwig duurt zijn trouw –
en de ​farao​ met zijn ​leger​ achterliet, in de ​Rietzee
– eeuwig duurt zijn trouw –

die zijn volk leidde, in de woestijn
– eeuwig duurt zijn trouw –
die geduchte koningen versloeg
– eeuwig duurt zijn trouw –
en machtige koningen doodde
– eeuwig duurt zijn trouw –

Sichon, ​koning​ der Amorieten
– eeuwig duurt zijn trouw –
en Og, de ​koning​ van Basan
– eeuwig duurt zijn trouw –

en hun land weggaf, als bezit
– eeuwig duurt zijn trouw –
als bezit aan Israël, zijn dienaar
– eeuwig duurt zijn trouw –

die in onze rampspoed aan ons heeft gedacht
– eeuwig duurt zijn trouw –
en ons ontrukte aan onze belagers
– eeuwig duurt zijn trouw –

hij geeft brood aan alles wat leeft
– eeuwig duurt zijn trouw –
loof de God van de hemel
– eeuwig duurt zijn trouw!