Elke stem telt

Acceptatie Bidden Verwondering

2 minuten

Eén van de momenten uit mijn studietijd die me nog altijd bijblijft, is ons bezoek aan een instelling voor meervoudig beperkten. Er woonden mensen van alle generaties, die zowel lichamelijk als geestelijk belemmerd werden. Met sommigen viel te communiceren, anderen leken alleen in hun eigen wereld te bestaan.

Op zondag vierden we samen de eredienst, volledig ingericht op de mogelijkheden van de bewoners. Ik herinner me een dienst vol indrukken en zintuigelijke ervaringen, maar de voorbeden aan het einde blijven me voor altijd bij. Er was ruimte voor iedereen om zijn of haar gebed hardop tot God uit te spreken. De dominee ging door de zaal, en wie dat wilde kreeg de microfoon en kon, voor iedereen hoorbaar, tot God bidden. Geen stil gebed, maar een lange reeks van stemmen volgde.

Halve zinnen, hele verhalen, gesteun en gestotter. Een eenvoudige schreeuw. Gelach en gehuil. Onuitsprekelijke zuchten, van hen met wie niet te praten viel. Alles werd voor Gods aangezicht gebracht, geen geluid was te min, ieders stem telde. Ook die van hen die verder nooit gehoord werden. Het was het minst samenhangende en meest indrukwekkende gebed dat ik ooit gehoord heb. Het ontroerde me diep. God hoort.

Bidden is zoveel meer dan praten, vertellen, voorgaan. De diepste gebeden zijn onsamenhangend, vol geklaag en gekreun en gelach en gehuil. God hoort – juist die onverstaanbare klanken waar niemand iets van kan maken.

Sinds die dienst durf ik meer vrijuit te bidden. Juist als ik de woorden niet heb, laat ik mijn onuitsprekelijke klanken voor God bestaan. Huil ik gewoon, in het besef dat God meeluistert. Het is een les die ik probeer door te geven aan mijn dochter. Met haar drie maanden kan ze nog niet praten. Maar communiceren wel. Ze kan lachen als de beste en de ‘ooh’s’ en ‘aah’s’ zijn niet van de lucht. Mijn bezoek aan die instelling leerde me: ook zij kan bidden. Dus elke avond, als ik haar luier verschoon, haar pyjama aantrek en haar op bed leg, en we nog een poosje ‘kletsen’, vraag ik haar of ze ook nog iets tegen Jezus wil zeggen. En dat doet ze, met overtuiging. En Hij hoort. Want elke stem telt voor Hem.