Een geslachtsregister is niet bepaald het meest inspirerende materiaal op bijbelgebied. Maar onlangs zette zo’n passage me toch aan het denken. Al die mensen, al die namen, al die zonen die weer zonen en dochters kregen – wat deden hun levens er eigenlijk toe? Waren het niet slechts figuranten, die er alleen maar toe deden omdat ze op het juiste moment in de juiste geslachtsregisterrij geboren werden? En was hun bestaan dan niet alleen relevant voor de mensen die ná hen geboren zouden worden? (Om nog maar te zwijgen van al die mensen die de geslachtsregisters niet eens haalden.)

Ik moest hieraan denken toen ik op een populaire quote stuitte: ‘Wees de ster in je eigen film’. Ik kreeg er jeuk van. Want het idee dat het leven maakbaar is en we allemaal de hoofdrolspeler zijn in onze eigen film, maakt deze wereld er volgens mij niet veel liefdevoller op. Toch herken ik de behoefte om ertoe te willen doen wel. Het zit op een bepaalde manier in ons: verschil willen maken, opgemerkt en gezien willen worden. Uitblinken. Het idee dat we slechts een figurant zijn in de film van een ander of nog niet eens een naam in een geslachtsregister, is niet iets waar iedereen naar streeft. En het strookt natuurlijk ook niet met ons gevoel voor gelijkwaardigheid, dat de één belangrijker zou zijn dan de ander.

Je niet voortdurend bezighouden met hoe jouw ster optimaal schijnt, maar je richten op de glans van anderen. Dat is volgens mij een glimp van het doorgeven van Gods liefde.

Lezen: 1 Kronieken 6

Maar zijn het niet juist de ánderen, de bijrol-spelers, die jouw leven zin geven? Die blij zijn met jouw bestaan, met wie je verbindingen aan kunt gaan? Zijn het niet juist de anderen aan wie je liefde kunt geven en met wie je verdriet kunt delen? Zorgen niet juist de anderen ervoor dat jouw ster kan schitteren, op welke manier dat dan ook is?

Het heeft volgens mij weinig te maken met het idee dat de één belangrijker is dan de ander. Was Mozes voor God belangrijker dan een gewone Israëliet die toevallig ook 40 jaar meeliep door de woestijn? Ik vermoed van niet. Misschien klinkt het niet bepaald glamoureus, een figurant zijn in het leven van anderen. Maar het heeft grote impact op de manier waarop je in het leven staat. Je niet voortdurend bezighouden met hoe jouw ster optimaal schijnt, maar je richten op de glans van anderen. Dat is volgens mij een glimp van het doorgeven van Gods liefde.