Genade
Lezen: Lucas 19: 1-10
2 minuten

Laatst raakte ik in gesprek met twee middelbare scholieren. Ze moesten een werkstuk schrijven over geloof en in dat kader bezochten ze een kerkdienst. Voor hen was dat de eerste keer. Ze vonden het boeiend, ook omdat ik als voorganger had gebeden voor de situatie in Gaza. Ze hadden geen idee dat de kerk zich ook bekommerde om de actualiteit.

Graag wilden ze van mij horen waarom ik voor het christendom gekozen had en niet voor de islam of een andere godsdienst. Tja, dat heeft natuurlijk allereerst te maken met mijn opvoeding, ik ben erin groot geworden, maar dat betekent nog niet automatisch dat je zelf ook gaat geloven. Als ik moet zeggen wat het christelijk geloof zo beslissend anders maakt dan de andere godsdiensten (voorzover ik die ken), dan is dat het woord ‘genade’: dat God je neemt zoals je bent, met al je mooie en minder mooie kanten. Dat het allemaal niet van jou en je prestaties afhangt of je door God geliefd wordt. Vaak denken mensen dat geloof betekent: je aan allemaal regels houden. Nogal saai of streng, het is echt ánders.

Genadig in de wereld staan, omdat je genade hebt ontvangen
Lezen: Lucas 19: 1-10

‘Kennen jullie het verhaal van Zacheüs?’ vroeg ik. Nee, sorry, zeiden ze, ze bloosden er een beetje bij. In kort bestek vertelde ik hen wie Zacheüs is. Rijk. Ten koste van anderen. Niet geliefd. Landverrader. Hij is klein van stuk en kan niet over de anderen heen kijken- en die draaien hem de rug toe. Dan doet hij iets doldwaas: hij klimt in een boom. Waarom? Wat is zijn drive om zoiets te doen? Hij had ook kunnen denken: laat maar, ik ga naar huis. Dan, Het Moment: Jezus staat stil onder zijn boom: ik kom bij je eten. Zacheus stort zich naar beneden en is dolblij. Het heeft ook gevolgen voor zijn leven, hij besluit om niemand meer uit te buiten.

Maar het begin is die uitnodiging: kom uit de boom, ik wil bij jou eten. Genade is dat. ‘Maak mij een mens die van genade weet’. Een goed gebed om de dag mee te beginnen. Genadig in de wereld staan, omdat je genade hebt ontvangen. Omdat je zelf welkom bent anderen welkom heten. Omdat je jezelf wel eens tegenvalt niet al te zeer schrikken als een ander jou tegenvalt. Een nieuwe kans krijgen, telkens weer. En hopen dat anderen iets ontdekken van de vreugde die dat brengt. Die leerlingen bijvoorbeeld. – Nynke Dijkstra

Nynke Dijkstra

3 maanden geleden

Lucas 19: 1-10

1Jezus ging Jericho in en trok door de stad. 2Er was daar een man die Zacheüs heette. Deze Zacheüs was hoofdtollenaar, en hij was erg rijk. 3Hij wilde Jezus zien, om te weten te komen wat voor iemand het was, maar dat lukte hem niet vanwege de menigte, want hij was klein van stuk. 4Daarom liep hij snel vooruit en klom in een vijgenboom om Jezus te kunnen zien wanneer Hij voorbijkwam. 5Toen Jezus daarlangs kwam, keek Hij naar boven en zei: ‘Zacheüs, kom vlug naar beneden, want vandaag moet Ik in uw huis verblijven.’ 6Zacheüs kwam meteen naar beneden en ontving Jezus vol vreugde bij zich thuis. 7Allen die dit zagen, zeiden morrend tegen elkaar: ‘Hij is het huis van een zondig mens binnengegaan om onderdak te vinden voor de nacht.’ 8Maar Zacheüs was gaan staan en zei tegen de Heer: ‘Luister, Heer, de helft van mijn bezittingen zal ik aan de armen geven, en als ik iemand iets heb afgeperst, zal ik het viervoudig vergoeden.’ 9Jezus antwoordde: ‘Vandaag is dit huis redding ten deel gevallen, want ook deze man is een zoon van Abraham. 10De Mensenzoon is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.’