4 minuten

Ik moet eerlijk zeggen, dat ik vanuit mijn reformatorische traditie niet echt gewend ben om voor God te juichen.
Zingen – dat deden en dat doen we wel, en wat mij betreft uit volle borst, met stevige begeleiding van het orgel. Maar juichen? En dan ook nog spelen en zingen met overgave? (vers 3).
Maar ja, het staat er wel, en we worden ertoe opgeroepen. Naar deze tekst wordt de laatste tijd overigens wel meer geluisterd, want liederen met als voorbeeld titel ‘Juich, want Jezus is Heer!’ zijn nogal populair geworden.

Het is opvallend hoe we met name in het boek van de Psalmen worden opgeroepen om God te loven. Het boek bestaat uit vijf kleinere boeken en aan het slot van elk van die boeken staat een lofpsalm, en aan het einde van het Psalmenboek zijn dat er zelfs vijf.
Die opzet wil als het ware zeggen: er kan in het leven heel wat gebeuren, en de psalmen zijn daar nogal eerlijk over, maar denk erom: uiteindelijk gaat het niet om ons verdriet, om onze vreugden, om ons plezier en om onze zorgen, maar om God.
En zo is het maar net.
Ik denk dat we in de loop van de geschiedenis het christelijk geloof te veel zijn gaan zien als een soort Eerste Hulp bij Ongelukken. Met name als het niet goed gaat, wordt de hulp van God ingeroepen, en als Hij niet thuis geeft, niet te hulp komt schieten, haken we teleurgesteld af. Zie je wel, het geloof werkt niet, en dus zal God ook wel niet bestaan.

'Uiteindelijk gaat het niet om ons verdriet, om onze vreugden, om ons plezier en om onze zorgen, maar om God'

Lezen: Psalm 33:1

De volgorde is verkeerd, zeggen de lofpsalmen. Laten we beginnen met te juichen en te jubelen voor God, want daar gaat het in het leven om, en dan komen onze zorgen op de tweede plaats.
Dat blijkt ook wel uit het vervolg van de psalm, waar de onbekende dichter het heeft over hulp bij doodsgevaar, dat is nogal wat, maar hij begint er niet mee.
‘Loven is de hoogste vorm van bidden’ las ik ergens. Want door te loven, zet je jezelf niet in het middelpunt, maar God, en word je misschien wel boven je eigen ervaring uitgetild.
Ik heb ze niet geteld, maar een term die in de Psalmen heel veel voorkomt is Halleluja.
Het betekent zo veel als: De Heer zij geprezen. Of: laten we de Heer gaan prijzen.
Ik weet niet of iedereen die dit woord wel eens op de lippen neemt, de betekenis beseft.
Maar van Psalm 33 leer ik, dat het jubelen voor de Heer, en dan ook nog met overgave, goed is. Juist omdat God betrouwbaar is. Halleluja!