God was daar veel meer nabij dan hier.
Verstrikt raken in alles wat aandacht opeist.
Ik krijg er niet spontaan grote visioenen of voer er diepe, wederzijdse gesprekken met God.
Tijdens stiltes kan heel veel gezegd worden, ook zonder woorden.
Alleen iemand die heel dichtbij je staat, kun je horen als degene iets fluistert. Je…
Als je de uren telt en het alweer langzaam licht ziet worden is dit denk…
Ik heb het idee dat gewoon ‘er zijn’ in de stilte, steeds moeilijker geworden is.
Home
